นักปฏิบัติโดยกำเนิด...

ยิ่งผมได้อ่าน ได้เรียนรู้มากขึ้น
ผมก็ยิ่งเข้าใจพฤติกรรมต่างๆในอดีตของผมเองมากขึ้น

ทั้งในเรื่องที่ดี หรือในเรื่องที่ไม่ดี
และแม้แต่เรื่องที่ผมเองไม่เคยคิดว่ามันจะมีเหตุผลแฝง...


อย่างทุกวันนี้ ผมเข้าใจแล้วว่า
ผมมีอุปนิสัยแห่งการเป็น "นักปฏิบัติ" โดยธรรมชาติ
ทั้งที่ไม่ได้ตั้งใจ หรือไม่มีใครมาสอนให้ทำ

เพราะย้อนคิดไป ผมเห็นตัวเองมักจะสนใจสิ่งที่ตนเองรู้สึก
นั่นคือเวลาเกิดสิ่งใดขึ้น ผมจะย้อนเข้ามาดูว่า ตอนนี้เรารู้สึกเช่นไร
วูบวาบช่วงอก หรือเกิดใจสั่น หรือแม้แต่มือสั่น น้ำเสียงเปลี่ยน
และแม้แต่ใจกระเพื่อมไหว

ซึ่งนั่นจะนิยามเป็นอื่นไม่ได้ นอกจากการ "ดูกายดูใจ" นั่นเอง...

เพียงแต่ก่อนนั้น จะเกิดเฉพาะตอนที่มีการกระทบรุนแรง
และนานๆ จะเกิดทีหนึ่ง

แต่พอได้ศึกษา จึงได้เริ่มเห็นความถี่ และธรรมชาติที่จะทำ

เพียงแต่ตอนนี้ผมยังไม่รู้เท่านั้นว่า
สิ่งที่ทำอยู่ ถูกต้องตรงทางหรือยัง

และยังขาดความสม่ำเสมอเท่านั้น....