ห่างเหินการปฏิบัติในรูปแบบมานานหลายเดือนมากๆ น่าจะเกือบปีได้
เพราะมัวแต่ประมาทว่าเราดูอิริยาบถระหว่างวัน ดูจิตระหว่างวันไปตลอด
ซึ่งมันน่าจะดี แต่แท้จริงกลับไม่ดี
พอวันนี้ ลองกลับมาทำในรูปแบบ เดินจงกรมเพื่อจะเพิ่มกำลังสมาธิดูบ้าง
กลับพบว่า สภาพความเป็นกลางของจิตกลับแย่กว่าตอนไม่ตั้งใจทำอยู่มาก
กลายเป็นวันนี้ เดินแบบคนเดินไม่เป็นไปเลย
หาจุดจับไม่เจอ วางจิตไม่ถูก จะเพ่งมันก็ไม่เพ่ง จะดูมันก็ไม่ดู
น่าจะเรียกว่ามีโมหะครอบอยู่ก็ว่าได้
พยายามจะมองดูว่ามันมีโมหะ แต่มันก็ไม่หาย ยังคงไม่ชัดอยู่แบบนั้น
สุดท้ายก็ยอมแพ้ เลิกเดิน เพราะเดินไปก็มีแต่ยิ่งมีโทสะครอบซ้อนไปอีก
คิดว่าคงต้องพยายามกลับมาฝึกในรูปแบบเพิ่มเติมบ้าง
เพราะที่เคยทำได้ ก็ได้แค่ชั่วไม่กี่วินาที นับว่าแย่มาก...
บทความ
